Doprowadzić drugiego człowieka do Boga

- W całej Polsce, nie tylko w Warszawie czy w Olsztynie, dostrzegamy już powoli to, co dzieje się na zachodzie Europy – coraz mniej osób praktykuje wiarę, a wśród praktykujących część nie nawiązuje relacji z Bogiem. To wyzwanie duszpasterskie: co zrobić, by jednych ewangelizować, innych katechizować. Na Warmii pod kątem ewangelizacji dzieje się już dużo dobrego. Od trzech lat trwa ewangelizacja całej archidiecezji, połączona z peregrynacją obrazu Matki Bożej Miłosierdzia. Poza tym aktywnie działa Szkoła Nowej Ewangelizacji, która przejęła ośrodek rekolekcyjny w Lidzbarku Warmińskim. Przed nami jeszcze wiele działań. Rośnie zainteresowanie ewangelizacją.

- Duchowa droga w Kościele jest bardzo bogata: od zrodzenia w wierze, czyli ewangelizacji, aż do mistyki. Nie każdy odnajdzie się w ewangelizacji. Każda wspólnota jest na innym etapie – jedna powinna skoncentrować się na ewangelizacji, inna najpierw na własnej formacji. Nie chodzi o to, by każda wspólnota teraz rzuciła wszystko, do czego została powołana, odrzuciła własny charyzmat i zaczęła oddawać się tylko ewangelizacji. Nie każda wspólnota jest na to gotowa i nie każda ma w charyzmacie samą ewangelizację. W Kościele mamy nie tylko potrzebujących ewangelizacji i oni też potrzebują wspólnot i formacji.

- Ale trzeba wiedzieć, jak to robić. Na pewno nastąpiło i ciągle następuje zainteresowanie wiedzą na temat ewangelizacji. Dostrzegaliśmy to zwłaszcza w Warszawie – coraz więcej osób chce korzystać ze studiów na temat ewangelizowania. Członkowie wspólnot, księża – chcą się przygotowywać, formować. Potrzebujemy wiedzy na ten temat. Takie zainteresowanie cieszy – bo to znaczy, że jesteśmy krok dalej niż przy samym przekonaniu, że trzeba ewangelizować, krok dalej niż spontaniczne akcje ewangelizacyjne. Ewangelizacja wymaga nie tylko działania, ale też przygotowania.

- Ciągle za bardzo koncentrujemy się tylko na sobie i swoich problemach, przeżyciach. Ale odejście od skupienia na sobie do służby innym to proces. Musimy przejść od postawy: „co Kościół ma dla mnie”, do postawy: „co ja mogę dać Kościołowi?”. Każdy z nas jest za Kościół odpowiedzialny i ma w nim swoje miejsce. Celem ewangelizacji jest doprowadzenie drugiego człowieka do spotkania z Jezusem, do osobowej relacji z Bogiem. Nie ma ewangelizacji bez doprowadzenia do takiego spotkania. Jeśli do tych, którzy zostali już ewangelizowani, przyjdziemy z kolejną ewangelizacją, zamęczymy ich, nie będą już nas słuchać. Sztuką jest rozeznawanie – z czym do kogo. Nie wystarczy koncentrować się tylko na ewangelizacji, musi jej towarzyszyć katechizacja, ale katechizacja nie może być zamiast ewangelizacji. Dobrze prowadzona katecheza, jako przekazywanie wiedzy na tematy religijne, podtrzymuje i rozwija to, czego dokonała ewangelizacja. Katecheza może wystąpić też w liturgii, ale nie powinniśmy z całej liturgii czynić katechezy. Kościół jest bogaty, daje nam różne narzędzia dotarcia do drugiego człowieka. Uroczyste formy wyrażania wiary, takie jak procesja Bożego Ciała, nie będą rozumiane, jeśli nie poprzedzi ich ewangelizacja – czyli doprowadzenie do spotkania z Bogiem. Dopiero wtedy praktyki religijne nabierają sensu.

- Dzieło ewangelizacji diecezji we wszystkich parafiach będzie kontynuowane. Trwają już rozmowy z odpowiedzialnymi za to dzieło. Stawiane są pytania – co dalej? W jaki sposób? Zbieramy pomysły. To dopiero początek.

Rozmawiała Anna Wysocka