Pokarm z Nieba - XVIII niedziela zwykła

ZNALEZIONE PRAGNIENIA

Pragnienie jest jedną z podstawowych rzeczywistości każdego z nas. Oczywiście mogą być różne pragnienia, które się często nawet wykluczają. Dlatego człowiek skazany jest jednocześnie na konieczność wyboru. Świeżo upieczony ojciec lub matka rezygnują z wielu swoich pragnień z miłości do dziecka. Ale jednocześnie sami, gdy są starzy, korzystają z podobnej postawy swoich dzieci, jeśli te są wrażliwe i kochające. Ten świat pragnień może człowieka zgubić, gdy nie stara się on go kontrolować i opanować.

Jezus w Ewangelii według św. Jana mówi: „Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie”. Gdybyśmy te słowa tłumaczyli dosłownie i nie ujęli kontekstu całej nauki Syna Bożego, wtedy coś by się nie zgadzało. Przecież wielu ludzi wierzy, a jednak mają wciąż różnego rodzaju pragnienia – choćby pragnienie osiągnięcia życia wiecznego. Jezus mówi o najważniejszym ludzkim łaknieniu – o nieśmiertelności. Rozglądając się wokoło doświadczamy nieustannie przemijalności: kwiaty więdną, lata mijają – a ludzie, których znamy, odchodzą. Znam ludzi pełnych lęku o to, co będzie. Ich reakcją jest zapomnienie, ucieczka przed faktem, że przemijamy. Znajomi opowiedzieli mi ostatnio o osobie, która nie obchodzi z tego powodu urodzin. Myślę, że to ten lęk i brak nadprzyrodzonej perspektywy.
Jezus przychodzi z najważniejszym przesłaniem prawdy o człowieku: nie umierasz cały i na zawsze. Wiara w życie wieczne i zmartwychwstanie jest gwarancją mojego trwania. Dlatego Pan mówi, iż nie będziemy pragnąć, gdyż w nim znaleźć można wszystko, także odpowiedź na pytanie o moją nieśmiertelność. Trwa okres wakacyjny, który jest połączony z wieloma pragnieniami: odpoczynku, odnowy relacji z najbliższymi itd. Ale to także czas próby - na ile potrafimy nie ulegać złym pragnieniom. Dla człowieka wierzącego horyzontem będzie jego dusza, a dla niewierzącego realizacja dobra wobec innych i siebie.