Objawienia Matki Bożej w Gietrzwałdzie

Gietrzwałd to niewielka miejscowość w północnej części Polski, którą każdego roku odwiedza około milion wiernych z Polski i spoza jej granic. Znajduje się tu niewielki kościół parafialny, do którego 6 kwietnia 1519 roku przybył Mikołaj Kopernik. Kościół stał się znany dopiero po roku 1877 dzięki objawieniom Matki Bożej. Koniec wieku XIX był niełatwy dla Kościoła rzymskokatolickiego na Warmii, kiedy szalał kulturkampf. Ludność polskojęzyczna nie mogła używać swej mowy w kościoła i szkołach. Wiele parafii było pozbawionych duszpasterzy. Zakazywano organizowania pielgrzymek, a duchowni nie mogli otaczać troską duszpasterską wiernych w opustoszałych parafiach. W tym trudnym czasie 27 czerwca 1877 r. rozpoczęły się objawienia Matki Bożej w Gietrzwałdzie, trwały do 16 września 1877 roku. Głównymi wizjonerkami były: trzynastoletnia Justyna Szafryńska i dwunastoletnia Barbara Samulowska. Obie pochodziły z niezamożnych polskich rodzin. Matka Boża przemówiła do nich po polsku.

Wpływ objawień na Warmii był ogromny. Nastąpiło przede wszystkim odrodzenie życia obyczajowego i podniesienie świadomości religijnej wiernych.
Wielkie zmiany dokonały się w życiu społeczno-politycznym. Objawienia Matki Bożej uznano jako przebudzenie świadomości narodowej miejscowych Warmiaków i odrodzenie się ich poczucia jedności z Polakami z innych dzielnic. Kult Matki Bożej krzepł i promieniał coraz bardziej. Co roku do Gietrzwałdu 29 czerwca, 15 sierpnia i 8 września przybywały rzesze polskich pielgrzymów ze wszystkich zaborów. Tu zbiegły się ich drogi, tu szukali pokrzepienia. Z pobłogosławionego przez Matkę Bożą 8 września 1877 roku wieczorem źródełka pielgrzymi od lat czerpią wodę, którą przynosiła ulgę cierpiącym i liczne uzdrowienia. Sam akt błogosławieństwa został uwieczniony figurą Niepokalanej Dziewicy w altance. Wodę przeprowadzono następnie do kamiennej studzienki. Nad źródełkiem znajdują się trzy marmurowe płaskorzeźby, ukazujące Mojżesza, dotykającego laską skałę, z której wytrysnęła woda i Izraelitów, pijących wodę na pustyni.

11 września 1977 odbyły się, poprzedzone IV Ogólnopolskim Kongresem Mariologicznym, uroczystości 100-lecia objawień Matki Bożej, którym przewodniczył Ks. Karol Kardynał Wojtyła, metropolita krakowski. W tym dniu Ks. Biskup Józef Drzazga, biskup warmiński, uroczyście zatwierdził kult objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie.

W pobliżu sanktuarium, blisko źródełka znajduje się też monumentalna Droga Krzyżowa, która została poświęcona w 130. rocznicę objawień. Wielką czcią otaczał Matkę Bożą Gietrzwałdzką prymas Polski, kardynał Stefan Wyszyński, który wielokrotnie odwiedzał sanktuarium. W 1967 roku Watykan zezwolił na ustanowienie w diecezji warmińskiej święta Matki Bożej Gietrzwałdzkiej, które odbywa się co roku 8 września. Od roku 1945 pieczę nad Sanktuarium sprawują Księża Kanonicy Regularni Laterańscy z Krakowa. W 1970 roku Ojciec Święty Paweł VI nadał świątyni gietrzwałdzkiej tytuł bazyliki mniejszej.

W ołtarzu głównym bazyliki znajduje się obraz Matki Bożej, przedstawiający Madonnę okrytą ciemnoniebieskim płaszczem, trzymającą na lewej ręce Dzieciątko Jezus ubrane w długą, czerwoną suknię. W górnej części obrazu, na podtrzymywanej przez dwóch aniołów wstędze, znajduje się napis Ave Regina Caelorum, ave Domina Angelorum: Bądź pozdrowiona Królowo Nieba, bądź pozdrowiona Pani Aniołów.

Obraz Matki Bożej Gietrzwałdzkiej to prawdziwy klejnot Gietrzwałdzkiego Sanktuarium Maryjnego. Należy do grupy obrazów wzorowanych na cudownej ikonie, która znajduje się w Kaplicy Przewodników w Bizancjum. Obraz został koronowany przez kard. Stefana Wyszyńskiego i kard. Karola Wojtyłę w 1967 r.
24 czerwca 2002 roku papież Jan Paweł II przesłał list z okazji 125 rocznicy objawień Matki Bożej, w duchu pielgrzymując do sanktuarium gietrzwałdzkiego, by dziękować Maryi za Jej obecność i matczyną opiekę.

Z orędzia przekazanego światu przez wizjonerki w Gietrzwałdzie w 1877 r. Maryja przedstawia się nam jako ta, którą czcimy w wielu wyzwaniach Litanii Loterańskiej. Maryja Gietrzwałdzka według treści objawień jest m.in. Królową Niebios, Panią Aniołów, Królową Różańca Świętego, Uzdrowieniem Chorych, Matką Kościoła, Matką zniewolonych przez grzechy, Matką czystej miłości, Matką kapłanów i Matką nadziei.

źródło: Sanktuaria Warmii i Mazur, wyd. 2017