„Wiedzcie jednak, że w trudnych chwilach, których nie brakuje w życiu każdego człowieka, nie jesteście sami.” (św.Jan Paweł II)

Od Niedzieli Palmowej 2003 r. obok Krzyża Światowych Dni Młodzieży pielgrzymuje też ikona Matki Bożej Salus Populi Romani. Obraz ten znajduje się w bazylice Santa Maria Maggiore w Rzymie.
Powstanie bazyliki wiąże się z ciekawą legendą. Według niej Najświętsza Maryja Panna ukazała się we śnie papieżowi Liberiuszowi i patrycjuszowi Giovanniemu. Poleciła im, aby w miejscu, gdzie latem spadnie śnieg, stanął kościół Jej poświęcony. W nocy z 4 na 5 sierpnia 352 r. Wzgórze Eskwilińskie pokryła warstwa śniegu. Papież wyznaczył wówczas miejsce pod przyszłą świątynię.
Sykstus III (432–440), pragnąc uczcić zakończenie soboru w Efezie, na którym ogłoszono dogmat o Bożym Macierzyństwie Maryi, postanowił gruntownie przebudować tę świątynię. W ciągu wieków bazylika, nazwana Santa Maria Maggiore – Matki Bożej Większej, była rozbudowywana i ozdabiana.
Papież Sykstus V (1585–1590) w głębi prawej nawy wybudował Kaplicę Sykstyńską. To właśnie w niej przechowywany jest Najświętszy Sakrament. Dziełem Pawła V (1605– 1621) jest wspaniała kaplica nazywana Pawłową, w której znajduje się słynny obraz Salus Populi Romani – Ocalenie Ludu Rzymskiego.
Cudowny obraz nosi tę nazwę, ponieważ panuje powszechne przekonanie, że Matka Boża wielokrotnie uratowała Rzym. W czasach klęsk, zaraz czy wojen noszono ten obraz po ulicach Rzymu. Był to bowiem dawny zwyczaj, że – na wzór Arki Przymierza – w czasach niebezpieczeństw odbywały się procesje z obrazem.
Tradycja podaje na przykład, że podczas straszliwej epidemii dżumy w Rzymie w roku 590 papież Grzegorz Wielki niósł ten obraz w uroczystej procesji błagalnej, prosząc Pana Boga o ocalenie miasta. W pewnym momencie ujrzał na niebie anioła, który chował właśnie karzący miecz będący znakiem Bożego gniewu. Zaraza ustąpiła. Wówczas rozwinął się szczególny kult Matki Bożej, czczonej w tym wizerunku
Kult tej ikony, znanej także pod nazwą Matki Bożej Śnieżnej, znacznie rozszerzył się za pontyfikatu Piusa V. Przed bitwą pod Lepanto – 7 października 1571 r. – papież zmobilizował Europę do modlitwy różańcowej. Sam zaś prowadził procesje pokutne, podczas których noszono ten właśnie obraz.
Ikona Matki Bożej Śnieżnej stała się tak dalece prototypem dla wielu innych obrazów Matki Bożej, że mamy dzisiaj setki (w Polsce kilkadziesiąt) sanktuariów, w których znajdują się jej kopie. Wiele z nich doczekało się koronacji koronami papieskimi. Można powiedzieć, że jest to najczęściej spotykany w świecie obraz Maryi. Często przed tym obrazem modlił się Jan Paweł II. Na jego polecenie przed ikoną umieszczono płonącą dzień i noc lampkę oliwną, na znak ustawicznej pamięci serca.
W roku 2000 po raz pierwszy umieszczono kopię tego obrazu przy papieskim ołtarzu, podczas jubileuszowego spotkania młodych na Tor Vergata w Rzymie. Natomiast w 2003 r. w orędziu na Światowy Dzień Młodzieży ojciec święty napisał do młodych:

W 1640 roku biskup Mikołaj Szyszkowski sprowadził z Rzymu kopię obrazu Matki Bożej – Salus Populi Romani (Ocalenie Ludu Rzymskiego) do Stoczka Klasztornego. W 1983 roku św. Jan Paweł II koronował słynący łaskami Wizerunek Maryi. Jest to jedyny obraz Matki Bożej na Warmii, Mazurach i Powiślu osobiście koronowany przez Papieża Polaka.
Historycy sztuki oceniają stoczkowski obraz jako nieprzeciętnej wartości artystycznej. Namalowany na płótnie ma wymiary 230 x 166 cm. Przedstawia całą postać Matki Bożej zwróconej frontalnie w kierunku patrzących. U stóp Maryi widzimy półksiężyc, a w tle od dołu mgliste, zaś wyżej złociste obłoki. Obiema rękoma podtrzymuje dzieciątko. Postaci są wielkości nieco większej niż naturalna. Oblicze Maryi pełne pokoju i godności wyraża dobroć Jej serca i gotowość niesienia pomocy. Dziecię Jezus trzyma w lewej ręce księgę Pisma świętego, a prawą unosi w geście błogosławieństwa. Palce prawej dłoni Maryi przybierają charakterystyczny układ. Symbolika trzech złączonych palców wyraża wiarę w Trójcę świętą, zaś dwa pozostałe oznaczają unię hipostatyczną dwóch natur Chrystusa, Jego bóstwo i człowieczeństwo. Taki sam układ palców prawej dłoni ma Dzieciątko. Wzrok Maryi i Jej syna zwrócony jest w stronę patrzących na Nich ludzi. Treść obrazu nawiązuje do typu ikonograficznego hodigitria, co oznacza wskazująca drogę. Wymowa obrazów tego typu jest wyraźnie czytelna. Maryja jakby mówiła do patrzących, oto Ten, który powiedział o sobie: jestem drogą, prawdą i życiem, Jego słuchajcie, patrzcie na Niego, nie na mnie, On jest celem Waszego życia.
W 1687 roku z inicjatywy biskupa Michała Radziejowskiego, bratanka króla Jana III Sobieskiego, jako wyraz wdzięczności za zwycięstwo pod Wiedniem, obraz Zwycięskiej Matki Pokoju udekorowano srebrną szatą wykonaną w stylu barokowym, skomponowaną z dużych stylizowanych kwiatów słonecznika, piwonii i żonkili.
Na szacie Dzieciątka widoczne są drobne motywy kwiatowe na ulistnionych gałązkach. Głowa Matki Bożej otoczona kolistym nimbem z gwiazdami, zaś Dzieciątka promienistą aureolą. Ozdobną szatę dla obrazu wykonano z 80 darów wotywnych. To również znak szczególnej czci obrazu i otrzymywanych łask za przyczyną Matki Pokoju. Pomimo politycznych niepokojów klęsk żywiołowych, wojennych zawieruch i rozbiorów, obraz słynący łaskami zachował swą świetność wraz ze zdobiącymi go wotami.
Jednak rok 2012 zapisał w historii stoczkowskiego sanktuarium czarną kartę. W nocy z 27 na 28 sierpnia po uroczystościach odpustowych skradziono z obrazu srebrną szatę wraz z berłem. Dzięki ofiarności dobrodziejów, a także zbiórkom przeprowadzonym w zaprzyjaźnionych parafiach, w rok po kradzieży odbyło się uroczyste odsłonięcie obrazu Matki Bożej Pokoju przyozdobionego w nową szatę wotywną, bursztynowy różaniec Prymasa Tysiąclecia, który ofiarował dla Matki Bożej w 1977 roku i korony papieskie.
Trwamy w tym trudnym czasie na modlitwie błagalnej przed cudownym wizerunkiem Matki Bożej Królowej Pokoju i prosimy Boga, aby uchronił nas od epidemii oraz innych nieszczęść.

Modlitwa w intencji ustania epidemii, za chorych, za służby medyczne oraz za zmarłych