Ogrom biedy przeraża...

Z Chembe udaliśmy się do Liwonde zahaczając o Zombę. Po drodze zatrzymywaliśmy się w różnych miejscach. Ogrom biedy przeraża. A zwłaszcza szkoła w jednej z niewielkich miejscowości. Strach na nią patrzeć, na pomieszczenia, nawet na tablicę, nie mówiąc o ścianach czy podłodze. Nie ma ławek. Kilkoro małych dzieci i nauczycielka niewiele od nich starsza.

Kościół biedny z biednych. Ołtarz, ławki, dwie figury Matki Boskiej i nic poza tym. Na zaniedbanym cmentarzu obok, proste groby. Na tabliczkach widnieje data urodzenia, data śmierci i data pochówku danej osoby. 77% mieszkańców Malawi wyznaje chrześcijaństwo, w tym katolicyzm 17%.

W Malawi występuje ogólny brak wody i problemy z jej dostarczaniem i jakością. Kategorycznie nie wolno jej pić. Jedna czy dwie studnie we wsi muszą zaspokajać potrzeby mieszkańców. Przy nich toczy się codzienne życie, w tym pranie.
Dzieci są bardzo zadowolone, kiedy się pojawiamy. Najpierw ogólne zaciekawienie, później okrzyki, wygłupy i w końcu harmider, czasem agresja.

W Zomba byliśmy w katedrze. Też tylko ściany, bez obrazów itp. Ale chociaż czysto.
Bardzo biedny kraj.

Nocujemy za miastem Liwonde, w Kutchira Lodge. W chacie na drzewie. To taka atrakcja dla małych chłopców. Nie przepadam za takim wariantem noclegu, ale decyduje większość ekipy. W dzień po terenie tego dużego ośrodka można chodzić, ale wieczorem musi towarzyszyć każdemu turyście ktoś z obsługi z latarką m.in. w obronie przed dzikimi zwierzętami.

Nasz kierowca cały czas się uśmiecha. Ma taki duży, szeroki biały uśmiech, ale nie posiada podstawowych informacji o swoim kraju.