Trzecioklasiści z SP 1 wysłali niezwykłe pocztówki

Z okazji obchodów 600-lecia lokacji Ełku, miejski samorząd wydał wyjątkowe jubileuszowe pocztówki i znaczki pocztowe. Stało się to inspiracją do przeprowadzenia nietuzinkowej lekcji w klasie 3C Szkoły Podstawowej nr 1 w Ełku, która połączyła edukację regionalną, emocjonalne więzi międzypokoleniowe oraz praktyczne ćwiczenia z zakresu języka polskiego. Dzięki starannemu planowaniu przez nauczycielki — Anetę Janowicz i Agnieszkę Kacperską — uczniowie byli znakomicie przygotowani do realizacji niecodziennego zadania: pisania i wysyłania pocztówek.

Każde dziecko przyniosło ze sobą adres bliskiej osoby — babci, dziadka, cioci, wujka, kuzynki lub kolegi — do której skierowało kilka ciepłych słów, dzieląc się lokalną dumą oraz zapraszając na wspólny spacer po Ełku. W ten sposób dzieci nie tylko utrwalały wiedzę o swoim mieście, ale także pielęgnowały relacje rodzinne i społeczne, podejmując realne działanie z autentyczną intencją sprawienia komuś radości.

Lekcja miała wyjątkowych gości — Przewodniczący Rady Miasta Ełku Michała Tyszkiewicz wręczył uczniom pamiątkowe znaczki i pocztówki. Z kolei nauczyciel konsultant MODN w Ełku Krzysztof Piłat miał sposobność obserwować przebieg lekcji z perspektywy dydaktycznej.

Zastosowano przede wszystkim metodę modelowania, czyli prezentowania wzorca działania — zarówno w zakresie treści kartki, jak i technicznego ułożenia jej elementów. Dzieci pracowały również z instrukcją krok po kroku, co sprzyjało rozwijaniu samodzielności i kompetencji organizacyjnych. Warto podkreślić wykorzystanie okolicznościowej formy wypowiedzi, jaką jest pocztówka — dziś rzadko stosowana, a przecież pełna uroku i możliwości edukacyjnych.

Choć zajęcia odbywały się w atmosferze swobody i radości, wszystko miało jasno zaplanowaną strukturę: rozmowa wprowadzająca o mieście i jego jubileuszu, przypomnienie zasad pisania pocztówki (zwłaszcza rozmieszczenia tekstu i adresu), praktyczne wykonanie zadania: pisanie, przyklejanie znaczka i wrzucanie do skrzynki. Uwagę przykuł ważny szczegół dydaktyczny: drobna karteczka jako potężne narzędzie. Dzieci treść „na brudno” zapisywały na karteczce formatu, jaki zajmie tekst na pocztówce, co dawało wyobrażenie o planowaniu rozmieszczenia treści. Tak że „na czysto” litery już dobrze wiedziały, gdzie ich miejsce. A klejenie znaczka przecież to operacja logistyczna. Po pandemii nikomu nie przyjdzie do głowy, żeby ślinić znaczek. Trzeba przygotować mokrą poduszeczkę choćby z ręcznika papierowego i precyzyjnie umieścić ten ważny element na miejscu do tego przeznaczonym, następnie wrzucić przesyłkę do tej chrakterystycznej czerwonej skrzynki. Uważacie to za oczywiste, ale takie kompetencje nabywaliście od dzieciństwa i stąd jesteście takimi mądrymi dorosłymi, Drodzy Czytelnicy.

Dzieci pracowały z ogromnym zaangażowaniem i przejęciem. Ich twarze, pełne skupienia i radości, były najlepszym dowodem na to, że dobrze zaplanowana i wartościowa dydaktyka może być jednocześnie głęboko poruszająca i skuteczna. Uczniowie doświadczyli realnego znaczenia swojej pracy — ktoś z bliskich naprawdę otrzyma pocztówkę, przeczyta ją i poczuje się ważny.

To także piękny przykład budowania tożsamości lokalnej już od najmłodszych lat — poprzez emocjonalne zaangażowanie, kontakt z tradycją oraz działanie na rzecz wspólnoty.

Wielkie brawa należą się uczniom klasy 3C za ich wrażliwość i twórczość oraz nauczycielkom za profesjonalizm, serce i doskonałą organizację tej wyjątkowej lekcji.