Mieszkańcy o zdrowiu: Brakuje specjalistów, badań, nocnych aptek

W konsultacjach - "Ankiecie zdrowotnej dla mieszkańców miasta Giżycka" - ogłoszonych przez miasto Giżycko wzięły udział 504 osoby (elektronicznie – 398, w formie papierowej – 106). Celem konsultacji było zebranie opinii w zakresie potrzeb zdrowotnych mieszkańców, które posłużą do opracowania Miejskiego Programu Polityki Zdrowotnej dla Giżycka na lata 2025 – 2029. Informacje z ankiety pozwolą też na dostosowanie planowanej polityki zdrowotnej miasta do realnych potrzeb społeczności lokalnej, a także zapewnienie mieszkańcom możliwości aktywnego udziału w jej współtworzeniu.

Co o zdrowiu, kondycji, służbie zdrowia myślą mieszkańcy, którzy wypełnili ankietę zdrowotną?
Większość biorących udział w konsultacjach uważa, że działania prozdrowotne organizowane przez miasto powinny być w pełni bezpłatne lub częściowo finansowane przez mieszkańców (symboliczna opłata). 63,42 % żyje w stresie, często lub czasami ma problem z bezsennością. Pozytywne jest to, że większość (63,67 %) nie ma zdiagnozowanej cukrzycy, choroby nowotworowej i nadciśnienia; choroby te potwierdziło u siebie 26,55 % osób.

Ponad połowa odpowiedziała, że nie lubi za bardzo aktywności fizycznej, ponad 60% nie uprawia jej regularnie, a jeśli już to wybiera spacer, bieganie, ćwiczenia fizyczne, spacer z kijkami, rower, jogę, pływanie, spacer z psem.
Najwięcej osób uważa, że stan ich zdrowia jest średni (prawie 43 %), nieco mniej, że dobry, słaby - ok. 9 % odpowiedzi. Jako bardzo dobre swoje zdrowie określiło tylko ok. 5 %.

Z badań profilaktycznych ankietowani korzystają na średnim poziomie - ok. 43 %, w ogóle nie korzysta z takiej możliwości ponad 12 %. Może dlatego, że większość uważa, iż w Giżycku dostępność badań profilaktycznych jest niewystarczająca (prawie 54 % odpowiedzi), jako bardzo dobrą określa ją tylko 1,61 %, a ponad 18 % ankietowanych badania robi prywatnie. Za to zdecydowana większość chętnie wzięłaby udział w programach zdrowotnych organizowanych przez miasto - prawie 86 %.

Jako najważniejsze w kwestii zdrowia mieszkańcy wymieniają: zdrowie psychiczne, profilaktykę nowotworową, otyłość i zdrowie odżywianie, aktywność fizyczną, zdrowie dzieci i młodzieży, redukcję stresu.
Niepokojące jest to, że według ok. 70 % udzielających odpowiedzi w ankiecie uważa, że dzieci i młodzież nie mają wystarczającego wsparcia psychologicznego i emocjonalnego szkole.

Czego (kogo) nam brakuje?
Na temat braków w systemie zdrowia w Giżycku lista odpowiedzi jest bardzo długa. Uczestnicy konsultacji wymieniają m.in. zbyt długi czas oczekiwania do lekarza specjalisty (prawie 42 % nie ma stałego dostępu do specjalisty, którego potrzebuje), brak lekarzy specjalistów w Giżycku (m.in. endokrynolog, ortopeda, diabetyk, okulista, kardiolog, stomatolog, neurochirurg, chirurg onkolog, psychiatra), brak empatii u personelu medycznego,brak dostępu do aptek w nocy i święta.

Oto niektóre opinie mieszkańców zawarte w raporcie z ankiety:
- Mała dostępność do specjalistów ortopedii, endokrynologii, okulisty, brak przystosowania placówek specjalistycznych do przyjęcia osób z niepełnosprawnościami z zakresu ruchu, wzroku, słuchu, problem z rejestracją - nieżyczliwość personelu, brak empatii.

- Nie ma tu wszystkich specjalistów i trzeba jeździć do innych miast. Częsty brak lekarza dyżurnego na całodobowej opiece, brak szkolnego stomatologa dla dzieci. Ciężki dostęp nowych pacjentów do lekarzy rodzinnych. Zupełny brak dostępu do aptek w nocy i święta. Nie da się zaplanować choroby na czas pomiędzy 21 a 23 wieczorem, kiedy apteki są otwarte. Zupełny brak opieki specjalistycznej dla najmłodszych dzieci.

- Brak dostępu do badań profilaktycznych w kierunku osteoporozy, brak specjalistów w zakresie onkologii, endokrynologii. Brak możliwości przyjmowania chemii w leczeniu onkologicznym. Długie oczekiwanie na SOR. W szpitalu skąpa liczba wykonywanych badań. Brak zapewnienia intymności w przygotowaniu pacjenta do zabiegów operacyjnych (przywoływanie pacjentów na korytarz w skąpych koszulkach).

- Brak wsparcia dla członków rodzin osób chorych na demencję.

Czego mieszkańcy oczekują?
Przede wszystkim badań profilaktycznych, przesiewowych, konsultacji ze specjalistami, a także zajęć, warsztatów z redukcji stresu i nauki technik relaksacyjnych.

Wybrane opinie zawarte w ankiecie:
- Jestem zainteresowana działaniami zdrowotnymi, które poprawią dostępność do badań diagnostycznych i lekarzy specjalistów. Obecnie terminy oczekiwania są bardzo długie – na przykład na USG piersi w ramach NFZ muszę czekać aż do sierpnia (i to nie wiadomo czy się dostanę) co jest niepokojące, zwłaszcza, że to badanie odgrywa kluczową rolę w profilaktyce raka piersi. W moim wieku (27 lat) nie kwalifikuję się jeszcze do bezpłatnej mammografii, dlatego USG jest jedynym dostępnym badaniem przesiewowym, a mimo to jego dostępność jest bardzo ograniczona. Prywatnie można je wykonać w ciągu kilku dni, ale nie każdego stać na wydatek 100, 200 czy 300 zł. Uważam, że miasto powinno organizować więcej bezpłatnych lub dofinansowanych badań, takich jak USG, oraz zwiększać dostęp do specjalistów, by każdy miał realną szansę na szybką diagnozę i leczenie – niezależnie od sytuacji finansowej.

- Stomatologia w ramach NFZ. Powinny być krótsze kolejki, dostanie się "od ręki " z bólem zęba graniczy z cudem! Płacimy składki, pracujemy, a musimy chodzić prywatnie, gdzie za zwykłą wizytę trzeba wydać przynajmniej 300 zł.

- Brak opieki wytchnieniowej dla opiekunów osób chorych na choroby nowotworowe i demencję. Potrzebne są szkolenia dla członków rodzin opiekujących się przewlekle chorymi. To ludzie, którzy nie wiedzą gdzie szukać pomocy i wsparcia. Jest coraz więcej osób z starszych z demencją, a w Giżycku nie widać żadnych znaczących działań. Problemy będą narastać.

- Sprowadzenie choćby raz w miesiącu różnych lekarzy specjalistów, zwłaszcza dla dzieci, żeby nie trzeba było jeździć do dalekich miast z dzieckiem na konsultacje.

- Wsparcie psychiczne dla dzieci, młodzieży, dorosłych. Kolejki do psychologów, psychiatrów są długie, a problem trzeba rozwiązywać tu i teraz. W ogóle nie mówi się o depresji poporodowej u kobiet. Pracując z kobietami po porodach dostrzegam, że jest to realny problem i często nie mają one pomocy ze strony specjalistów.

W ankiecie wzięło udział najwięcej osób z grupy wiekowej 36-45 lat, a także 26-35 oraz 46-55 lat, większość stanowiły kobiety - ponad 70 %.
Cały raport dostępny jest na stronie miasta gizycko.pl.
KT