Wzięli sprawę w swoje ręce!

Z chłopcami, którzy zagrozili strajkiem, jeśli nie będzie nowego skateparku: Alanem Dąbrowskim, Mateuszem Bukowskim, Mateuszem Jastrzębowskim i Oskarem Kołodziejskim spotkałam się po dwóch latach, gdy pierwsza część skateparku została już wykonana.

zdjęcie z 2019 - młodzi, którzy rozpoczęli walkę o skatepark

Czy są zadowoleni? Zgodnie mówią, że bardzo, że ich walka, upór i konsekwencja opłaciły się. Walczyli, bo chcieli rozwijać swoje umiejętności.

— Cieszymy się, że ta część już jest i można z niej korzystać, chociaż skończyły się już wakacje, jest chłodniej, często pada deszcz. Coraz wcześniej robi się ciemno. Pora roku nie bardzo sprzyja uprawianiu tego sportu — mówią.

— Poza tym my staliśmy się starsi. Ja i Mateusz Bukowski jesteśmy uczniami liceum, mamy więcej nauki. Drugi Mateusz jest już w VIII klasie, a Oskar w VII — dodaje Alan.

Jak się okazuje ta dwuletnia przerwa w uprawianiu sportu ekstremalnego nie sprzyjała kontynuacji. Nie mieli gdzie ćwiczyć. Nie mogli systematycznie wyjeżdżać na skateparki do Działdowa czy Olsztyna. Zabrakło czasu rodzicom, żeby ich zawieźć, a dojazdy autobusem czy pociągiem nie wchodziły w grę ze względów finansowych. Przez ten czas na hulajnogach jeździli tylko rekreacyjnie.

— Pasja nierozwijana powoli zanika, powtarzanie tego samego szybko się nudzi i szuka się innej. Ja zamieniłem hulajnogę na rower — mówi Alan. To samo zrobił Mateusz Bukowski. Rowerem lepiej jeździć po ścieżkach rowerowych.

Czy warto było zatem walczyć?

— Tak, warto było. Walczyliśmy nie tylko dla siebie — mówią. Alan dodaje, że była to także walka dla młodszych od nich, którzy pojawiają się ze swoimi hulajnogami na nowym skateparku i ćwiczą.

Mateusz Jastrzębowski po 2 latach powrócił do jazdy ekstremalnej na hulajnodze, ale zaczął uprawiać także ASG, czyli strzelanie z małych plastikowych kulek z replik broni palnej.

— To bardzo interesujący i wciągający sport. Fani tego sportu zbierają się w lesie. Muszą mieć okulary, maski na twarzy i strzelają do siebie — wyjaśnia Mateusz Jastrzębowski.

Zapewnia, że jak zostanie pobudowana druga część, będzie na skateparku częściej, bo to ta druga część będzie bardziej przystosowana do jazdy na hulajnodze.

Oskar Kołodziejski nie zrezygnował z hulajnogi. Po uruchomieniu nowego skateparku ćwiczy.

Wszyscy zgodnie mówią, że czasu mają teraz mniej, bo muszą się więcej uczyć. Licealiści dodają, że chcą również więcej czasu spędzać na spotkaniach z kolegami i koleżankami.

Wszyscy czekają na wiosnę i wakacje, żeby wrócić do uprawiania sportu. Czy tego samego? To się okaże.

— Już teraz młodszych i nowych zapaleńców jest bardzo dużo. Wieczorami ćwiczą. Szkoda, że przychodzą tutaj także tacy, których sport w ogóle nie interesuje. Siadają na rampach i utrudniają jazdę. Są też tacy, którzy zachowują się niekulturalnie. Dlatego chcielibyśmy, aby teren został dobrze oświetlony i ogrodzony. Byłoby bezpieczniej — mówią.

Jaki był ich wkład w budowę skateparku oprócz napisania petycji i rozmów z burmistrzem Jackiem Kosmalą?

Chłopcy zanieśli plan do MOSiR-u, który, po naniesieniu poprawek, plan zaakceptował, a burmistrz Jacek Kosmala ogłosił przetarg.
— Wykonawcę udało się wyłonić dopiero w trzecim przetargu. Szkoda, bo gdyby nie to, to skatepark byłby już w czerwcu — mówią.

Czy wszystkie ich życzenia zostały spełnione?

— Nie ma wszystkich przeszkód, które chcieliśmy, ale zdajemy sobie sprawę z tego, że budżet był na to zbyt niski.

Jednak są takie, że nawet najtrudniejsze ewolucje na hulajnodze, deskorolce i rowerze będzie można ćwiczyć. Są to: na deskorolce - invard, hardflip, na rowerze - invard, na hulajnodze - butter cup — zapewniają.

W pierwszej części skateparku już są: 2 quotery, 2 boxy, 3 rurki, banki, piramida i schody. W drugiej części będą: mino bowl, falka, bank, jedna rura i quotery.
— Będzie super — mówią.