W niedzielę w Ełku odsłonięcie tablicy pamięci Ferdinanda Pazicha

Ferdinand Puzich urodził się w 1889 roku. To weteran I wojny światowej, pietysta, członek Wschodniopruskiego Ewangelickiego Zrzeszenia Modlitwy. Zginął w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen w Oranienburgu w 1942 roku, odmawiając oddania czci Hitlerowi w czasie codziennego apelu.

— Źródeł opisujących historię Puzicha nie jest wiele. Na podstawie tych odszukanych i przetłumaczonych przez dra Stefana Marcinkiewicza wiemy, że Puzich wraz z żoną Wilhelmine i siedmiorgiem dzieci mieszkali przed II wojną światową przy Danziger Str. 16a, obecnej Gizewiusza 1 w Ełku. Ich nazwiska mogły świadczyć o mazurskim pochodzeniu — wyjaśniają organizatorzy wydarzenia.

Puzich nie popierał nazistów i odmówił złożenia przysięgi na wierność führerowi. Nie brał udziału w nazistowskich wiecach, nie wspierał partyjnych zbiórek. Jego zachowanie początkowo tolerowano. Do czasu. W 1941 roku donieśli na niego sąsiedzi z kamienicy. W maju Puzich został aresztowany i trafił do ełckiego więzienia, skąd trzy miesiące później, bez postawienia zarzutu karnego, przewieziono go do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen w Oranienburgu. Regularnie pisywał stamtąd do żony. W ostatnim liście pisał: „Dobro Pana sprawia, że nie odchodzimy. Chyba wkrótce zakończy się moja droga, niech się stanie, co ma się stać, z Panem jestem spokojny”.

Puzich zmarł 10 kwietnia 1942 roku, według oficjalnej informacji – z powodu niewydolności układu krążenia. Dopiero po latach Wilhelmine Puzich dowiedziała się od naocznych świadków, że jej mąż odmówił wykonania gestu „Heil Hitler” w czasie codziennego apelu. Został zakatowany na śmierć.

— Ferdinand Puzich zaliczany jest do grona ewangelickich męczenników — dodaje Hubert Górski z FWNiB.

Uroczystość odsłonięcia tablicy ku jego pamięci odbędzie się w niedzielę 19 czerwca o godzinie 10:00 w trakcie nabożeństwa w Kościele Miłości Bożej przy ulicy Słowackiego 26 w Ełku.