Odmówił wykonania gestu „Heil Hitler”. Został zakatowany na śmierć

Ferdinand Puzich urodził się w 1889 roku. To weteran I wojny światowej, pietysta, członek Wschodniopruskiego Ewangelickiego Zrzeszenia Modlitwy. Zginął w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen w Oranienburgu w 1942 roku, odmawiając oddania czci Hitlerowi w czasie codziennego apelu.

— Źródeł opisujących historię Puzicha nie jest wiele. Na podstawie tych odszukanych i przetłumaczonych przez dra Stefana Marcinkiewicza wiemy, że Puzich wraz z żoną Wilhelmine i siedmiorgiem dzieci mieszkali przed II wojną światową przy Danziger Str. 16a, obecnej Gizewiusza 1 w Ełku. Ich nazwiska mogły świadczyć o mazurskim pochodzeniu — wyjaśniają organizatorzy wydarzenia.

Puzich nie popierał nazistów i odmówił złożenia przysięgi na wierność führerowi. Nie brał udziału w nazistowskich wiecach, nie wspierał partyjnych zbiórek. Jego zachowanie początkowo tolerowano. Do czasu. W 1941 roku donieśli na niego sąsiedzi z kamienicy. W maju Puzich został aresztowany i trafił do ełckiego więzienia, skąd trzy miesiące później, bez postawienia zarzutu karnego, przewieziono go do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen w Oranienburgu. Regularnie pisywał stamtąd do żony. W ostatnim liście pisał: „Dobro Pana sprawia, że nie odchodzimy. Chyba wkrótce zakończy się moja droga, niech się stanie, co ma się stać, z Panem jestem spokojny”.

Puzich zmarł 10 kwietnia 1942 roku, według oficjalnej informacji – z powodu niewydolności układu krążenia. Dopiero po latach Wilhelmine Puzich dowiedziała się od naocznych świadków, że jej mąż odmówił wykonania gestu „Heil Hitler” w czasie codziennego apelu. Został zakatowany na śmierć.

— Jest to zacna postać, warto ją upamiętnić — mówiła podczas niedzielnej uroczystości pastorka Monika Zuber.

To właśnie przy parafii ewangelicko-metodystycznej przy ulicy Słowackiego w Ełku została odsłonięta pamiątkowa tablica. Jej fundatorem jest ełcka Fundacji Wsparcia Nauki i Biznesu.

— Kolejny rok z rzędu spotykamy się latem, by upamiętniać byłych mieszkańców Ełku. Po raz kolejny możemy przybliżać postaci związane z naszym miastem. Bardzo często są one zasłużone dla miasta i regionu — mówi Hubert Górski. — Za 3 lata będziemy obchodzili 600. urodziny Ełku. Myślę, że w ostatnich 10-15 latach na nowo zaczęliśmy odkrywać jego historię i to nie tylko zwianą z tym czasem po 45. roku, ale historie tą prawie 600-letnią.