Zmarł Peter Brook, słynny brytyjski reżyser teatralny

Peter Brook urodził się w 1925 roku w Londynie. Miał litewskie korzenie. Jeszcze jako nastolatek zaczął pracować w studiu filmowym. Studiował na Uniwersytecie Oksfordzkim, a już w wieku 18 lat wystawił swoją pierwszą sztukę, "Doktora Fausta" w Torch Theatre w Londynie w 1943 roku. Następnie został dyrektorem ds. produkcji w Royal Opera House w Londynie i wystawił tam kontrowersyjną adaptację "Salome" Richarda Straussa ze scenografią autorstwa Salvadora Dalego. Dla Royal Shakespeare wyreżyserował wspomniany "Sen Nocy Letniej", "Tytusa Andronikusa", "Króla Leara" oraz "Burzę".

Zmarły nad Sekwaną artysta zapisał się w historii współczesnego teatru jako artysta niekonwencjonalny, który nieszablonowo traktował dzieła klasycznych mistrzów i współczesnych twórców. Swoje spektakle wystawiał w opuszczonych budynkach, starych fabrykach czy gazowniach, operując na scenie głównie słowem i światłem.

W 1964 roku wyreżyserował pierwszą anglojęzyczną wersję sztuki "Marat/Sade", która rok później została przeniesiona na Broadway i zdobyła Tony Award za najlepszą sztukę, a Brook otrzymał tytuł najlepszego reżysera.

Peter Brook był znany przede wszystkim z oryginalnych adaptacji dzieł Williama Szekspira dla Royal Shakespeare Company. Jego interpretacja "Snu nocy letniej" z 1970 roku została wykonywana w białym sześcianie i z użyciem trapezów.

Reżyser był wielokrotnym laureatem najważniejszych nagród teatralnych i telewizyjnych - Tony Awards, Emmy Awards czy Laurence Olivier Award oraz komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego oraz francuskiej Legii Honorowej.

Na początku lat 70. XX wieku przeniósł się do Paryża, gdzie utworzył Międzynarodowy Ośrodek Poszukiwań Teatralnych, a w 1974 roku zaadaptował opuszczony paryski Théâtre des Bouffes du Nord.

Oprócz spektakli teatralnych Brook reżyserował również opery: "La Bohème", "Borysa Godunowa" i "Wesele Figara", "Fausta" i "Eugeniusza Oniegina" w Metropolitan Opera House w Nowym Jorku oraz "Don Giovanniego" na zamówienie festiwalu w Aix-en-Provence.

W spektaklach Brooka występowali także polscy aktorzy: Nina Polan, Andrzej Seweryn i Ryszard Cieślak. Ponadto asystentem reżysera w latach 1992-1993 był Krzysztof Warlikowski. Sam reżyser przyjaźnił się z Jerzym Grotowskim, którego w latach 60. XX wieku zapraszał dwukrotnie do Londynu.

W latach 1991-2009 Brook sześciokrotnie odwiedzał Wrocław na zaproszenie Ośrodka i Instytutu im. Jerzego Grotowskiego.

24 maja 2004 roku Uniwersytet im. Adama Mickiewicza przyznał mu tytuł doktora honoris causa. W 2008 został Peter Brook został odznaczony Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".