Losy mławskiego tenisa (cz. 3.)

Agata Cioroch podczas Halowych Mistrzostw Polski U-21 rozgrywanych w dniach 3.03. – 7.03. 1999 roku w Lesznie w grze pojedynczej zakwalifikowała się do finału, w którym uległa Monice Gieczys (SKT Sopot), natomiast w parze z Agnieszką Abram wygrała turniej deblowy.

Kilka dni później podczas Halowych Mistrzostw Polski Seniorów w duecie z Karoliną Jagieniak stanęła na drugim stopniu podium.

Podczas Mistrzostw Polski, jakie rozegrano w dniach 14 – 18.08.1999 roku w Bytomiu, gdzie jej partnerką była Paulina Janus, ponownie mogła cieszyć się z tytułu wicemistrza kraju. Agata Cioroch była członkiem reprezentacji Polski, która w lipcu 1999 roku uczestniczyła w Mistrzostwach Europy Juniorek w Szwajcarii.

Równie udanie rozpoczęła kolejny sezon. Podczas Halowych Mistrzostw Polski U-21, rozgrywanych w dniach 17-21.01.2000 roku w finale gry pojedynczej pokonała Ewelinę Augustyniak, w parze z Magdaleną Marszałek zwyciężyła w grze deblowej.

Kolejne dwa mistrzowskie tytuły wywalczyła w rywalizacji deblistek. Na Halowych Mistrzostwach Polski rozgrywanych w Warszawie jej partnerką była Agnieszka Abram, a na kortach w Bydgoszczy, które odbyły się na początku lipca 2000 roku jej partnerką była Katarzyna Strączy.

Dodać wypada, że na liście Polskiego Związku Tenisowego, w klasyfikacji za ten rok, znalazła się na bardzo wysokiej, czwartej pozycji, a miało to miejsce w sytuacji, kiedy jeszcze w czasie wakacji wyjechała do Stanów Zjednoczonych.
Od tego momentu studiowała i kontynuowała sportową karierę na University of Georgia.

Stała się też czołową zawodniczką klubu „Georgia Buldogs”. W roku 2000/2001, reprezentując barwy uczelni, mogła pochwalić się wyjątkowym osiągnięciem, jakim było wygranie wszystkich spotkań w grze pojedynczej na zawodach organizowanych dla drużyn akademickich.

Jak informował „Głos Mławy” Agata Cioroch w roku 2001 wywalczyła tytuł akademickiej mistrzyni USA. Rok później wygrała mi.in. Halowe Uniwersyteckie Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych, rozgrywane w Dallas.

Wystąpiła też na turnieju dla zawodowców, rozgrywanym na kortach w Greenville, gdzie przegrała dopiero w pojedynku finałowym. W roku 2003 zwyciężyła na Halowych Uniwersyteckich Mistrzostwach Stanów Zjednoczonych, rozgrywanych w Ann Arbor (Michigan).

W parze z klubową koleżanką Lori Grey zaliczana była do grona czołowych deblistek w rankingu szkół akademickich. Od 2005 roku, wykorzystując zdobyte doświadczenie, postanowiła realizować się w pracy trenerskiej.

Wojciech Chocholski tajniki gry w tenisa poznawał na kortach położonych na stadionie, aby w roku 1991 sprawdzić swoją formę na korcie ziemnym. Jak sam wspomina, były to mistrzostwa Mławy, a jego pierwszym rywalem był jeden z najlepszych w tym czasie tenisistów, Janusz Dębski.

Wprawdzie debiut w tym nowym towarzystwie nie wypadł zbyt okazale, to niewątpliwie stanowił dodatkową motywację do tego, aby dążyć do systematycznej poprawy swoich sportowych umiejętności.

Jeszcze w tym samym roku, na jednym z kolejnych turniejów, pokonał swojego pierwszego „pogromcę”, zdobył ponadto mistrzowski tytuł w turnieju dla zawodników do 18 lat.

Rok później ponownie był najlepszy w gronie rówieśników i co ważniejsze, wywalczył tytuł mistrza Mławy wśród seniorów po zwycięstwie nad Januszem Dębskim. W swojej dotychczasowej karierze czternaście razy wygrywał ten prestiżowy turniej, ostatni raz w roku 2019. Najczęściej, bo aż sześć razy jego finałowym rywalem był Marek Jóźwiak.

Od roku 1998 wielokrotnie zwyciężał w finałowym turnieju Grand Prix Mławy, który od roku 2004 roku nosił nazwę Piramida. Brał ponadto udział w turniejach deblowych, gdzie odnosił także sukcesy. W sportowej biografii mógł zapisać tytuł mistrza Działdowa, który zdobywał w roku 2013 i 2016 w grze pojedynczej oraz w roku 2006 w deblu. W roku 2009 wywalczył tytuł mistrza Przasnysza, pokonując w decydującej rozgrywce Janusza Dębskiego.

Na przestrzeni minionych 30 lat z powodzeniem walczył m.in. na kortach Olsztyna, Legionowa, Iławy, Ostródy. Przasnysza, Pułtuska, Ciechanowa, bardzo mile wspomina swoje występy w Lubawie, Kurojadach czy Kurzętniku.

W latach 2014 – 2015 wygrywał turnieje w Kurojadach, gdzie główną nagrodą była „złota rakieta” ufundowana przez burmistrza Działdowa. Był to również czas, kiedy w latach 2014 – 2015 oraz w roku 2017 odnosił sukcesy podczas zawodów organizowanych na kortach w Kurzętniku.

W następnym roku grając w parze z synem Adamem na wspomnianym korcie zwyciężał w rywalizacji deblistów. Rodzinny duet powtórzył ten wyczyn w 2019 roku na zawodach w Lubawie.

Wojciech Chocholski w parze z Danielem Kaczerskim w latach 2020 – 2021 wygrywał turnieje przeprowadzone na kortach w Iławie. Bardzo bogata jest lista dokonań, jakie stały się jego udziałem podczas rywalizacji w turniejach branży energetycznej.

Zaczynał w roku 2003, a począwszy od roku 2005 przez cztery kolejne sezony był najlepszy w grze pojedynczej podczas turnieju „Zamojskie lato Energetyków”, w latach 2005 – 2007 stawał na pierwszym stopniu podium po zakończeniu zmagań deblistów.

Cztery razy wygrywał w walce o tytuł mistrza Polski Energetyków w grze pojedynczej. Miało to miejsce w roku 2007 w Toruniu oraz w latach 2015 – 2017 w Szczyrku.

W latach 2007 – 2008 w Gryfinie oraz 2016 – 2017 w Szczyrku był partnerem w grze deblowej, zdobywając także mistrzowski tytuł.

Sześć razy udział w zawodach rangi mistrzowskiej kończył na drugim miejscu. Podkreślenia wymaga i to, że sukcesy w mistrzostwach branżowych były udziałem wielu mławskich tenisistów.

W roku 1997 Jarosław Szczutowski wywalczył drugie miejsce na ogólnopolskim turnieju firm motoryzacyjnych. Na zawodach zorganizowanych dla branży optycznej na kortach w Sieradzu w roku 2003 zwyciężył Marek Jóźwiak.

Cezary Wtulich podczas zawodów rozgrywanych w Gdyni na turnieju adwokatów był najlepszy w grupie zawodników w wieku 35-45 lat.
Andrzej Merchel był drugi podczas ogólnopolskiego turnieju drobiarzy w kategorii powyżej 45 lat, który został zorganizowany w roku 2007.
c.d.n.
Janusz Grochowski, skarbnik Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Mławskiej